Zatrzymac barwy lata.

           

           A mnie jest szkoda lata….to tak jak w piosence , którą dzisiaj od rana powtarzano w radio żegnając tę najpiękniejszą ,najbarwniejszą porę roku. Zawsze staram się aby wokół mnie było dużo barw ,które sprawiają ,że człowiek potrafi się sam do siebie uśmiechnąć. Kwiaty mają to do siebie , że są piękne , mienią się tysiącami barw i są jak miód na serce......ale niestety przychodzi ich koniec , przekwitają i co raz mniej ich wokół. Jedno co można zrobić to zebrać nasiona, dobrze przechować aby wiosną się odrodziły i znów całe lato cieszył oczęta i poprawiały nastrój , leczyły duszę swoimi barwami.  

         

Jak tylko pomyślę o nadchodzących szarościach jesieni i zimy to dostaję drgawek brbrbr…..Jeszcze wczesną jesień taką mieniącą się złotem i czerwienią można przeżyć i nawet polubić ale szarą , pluchowatą niestety nie. Takiej jesieni chyba nie da się lubić (???).